Verbum

лесаво́дства, ‑а, н.

1. Навука пра жыццё і вырошчванне лесу. Кніга па лесаводству.

2. Вырошчванне лясоў як галіна раслінаводства.

лесаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лесаводства, звязаны з ім.

лесаво́з, ‑а, м.

Від транспарту (аўтамабіль, судна) для перавозкі лесу (у 2 знач.). Сумёты раскінуўшы ў гонкім бары, Вядзе лесавозы бульдозер. А. Александровіч.

лесаво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перавозкі лесу (у 2 знач.); які служыць для яго перавозкі. Лесавозны транспарт. Лесавозныя дарогі.

лесавы́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Тое, што і лясны (у 1 знач.). Расцвітаюць навакол лесавыя краскі. Лынькоў.

лесавы́вазка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Вывазка лесу (у 2 знач.).

лесагадава́льнік, ‑а, м.

Дзялянка зямлі, на якой вырошчваюцца саджанцы для развядзення лесу.

лесагадо́ўля, ‑і, ж.

Тое, што і лесаводства (у 2 знач.).

лесага́ндаль, ‑длю, м.

Гандаль лесам, лесаматэрыяламі.

лесагаспада́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Лясная гаспадарка.