Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

лаўрэа́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лаўрэата. Лаўрэацкае званне.

лаўса́н, ‑у, м.

1. Сінтэтычнае валакно, якое выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці.

2. Тканіна з такога валакна або з дабаўленнем такога валакна.

[Ад назвы лабараторыі АН СССР.]

лаўса́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лаўсану. // Выраблены з лаўсану, з лаўсанам. Лаўсанавыя тканіны.

лаўчы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.

Знаходзіць зручны момант, каб спрытным рухам зрабіць што‑н. Нічыпар стаяў напагатове. Ён перагнуўся цераз балясіну, лаўчыўся падсунуць сачок пад рыбіну. Асіпенка. // перан. Дасягаць якой‑н. мэты пры дапамозе розных хітрыкаў; ухітрацца. Прыходзілася выкручвацца, лаўчыцца, каб расказаць усё і ў той жа час сёе-тое і змаўчаць. Колас.