ускудла́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да ускудлаціцца, ускудлачыцца.
2. Зал. да ускудлачваць.
ускудла́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да ускудлаціць, ускудлачыць.
ускудла́чыцца, ‑лачуся, ‑лачышся, ‑лічыцца; зак.
Тое, што і ускудлаціцца. Валасы.. [Перагуда], даўно не стрыжаныя, ускудлачыліся і, як купіна, ляжалі на падушцы. Колас.
ускудла́чыць, ‑лачу, ‑лачыш, ‑лачыць; зак., каго-што.
Тое, што і ускудлаціць. Сустрэчны вецер ускудлачыў валасы, адкінуў назад касу. Шамякін.
усла́віць, услаўлю, уславіш, уславіць; зак., каго-што.
Праславіць, усхваліць, апець. З усіх чалавечых армій Я сёння ўславіць хачу Тую, якая раўняецца, Тую, якая змагаецца — Па Ільічу. Макаль. Янка гукнуў: — Увага! Хлопцы! Уславім у валачобнай песні нашу мілую гаспадыню, Вольгу Сцяпанаўну. Колас.
усла́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад услаць.
услаўле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. услаўляць — уславіць.
усла́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад уславіць.
услаўля́цца, ‑яецца; незак.
Зал. да услаўляць.
услаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да уславіць.