Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

турбавентыля́тар, ‑а, м.

Лопасцевы насос для перамяшчэння газу, які прыводзіцца ў вярчэнне турбінай.

турбавентыля́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да турбавентылятара, забяспечаны турбавентылятарам. Турбавентылятарны рухавік.

турбавінтавы́, ‑ая, ‑ое.

Такі, у якім вінт (прапелер) прыводзіцца ў рух газавай турбінай. Турбавінтавы самалёт.

турбаво́з, ‑а, м.

Лакаматыў, які прыводзіцца ў рух паравой або газавай турбінай.

турбагенера́тар, ‑а, м.

Генератар пераменнага ці пастаяннага току, які прыводзіцца ў дзеянне паравой ці газавай турбінай.

турбагенера́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да турбагенератара. Турбагенератарны завод.

турба́за, ‑ы, ж.

Турысцкая база. Сёння вечар на турбазе, заўтра маршрут за горад, у горы. Гроднеў.

турбакампрэ́сар, ‑а, м.

Цэнтрабежны або восевы кампрэсар, які прыводзіцца ў рух турбінай.

турбакампрэ́сарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да турбакампрэсара, звязаны з яго работай. Турбакампрэсарны рухавік.

турба́н, ‑а, м.

Галаўны ўбор у народаў Азіі і Паўночнай Афрыкі ў выглядзе палотнішча лёгкай тканіны, абматанай вакол галавы. Некаторыя былі пераапрануты ў артыстаў — быў поп, турак у высокім белым турбане. Хомчанка.

[Фр. turban з перс.]