Verbum

гербарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што і без дап.

Збіраць і высушваць расліны для гербарыя.

гербарыза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гербарызаваць.

герба́рый, ‑я, м.

Калекцыя засушаных раслін.

[Ад лац. herbarius — травяны.]

гербіцы́ды, ‑аў; адз. гербіцыд, ‑у, М ‑дзе, м.

Хімічныя рэчывы, якія скарыстоўваюцца для барацьбы з пустазеллем шляхам распырсквання ці распыльвання.

[Ад лац. herbum — трава і caedo — забіваю.]

гербо́ўнік, ‑а, м.

Кніга з малюнкамі і апісаннямі гербоў.

гергета́ць, ‑гечу, ‑гечаш, ‑геча; незак.

Разм.

1. Гагатаць (пра гусей). Крычалі гусі праразліва, Нястройным хорам гергеталі. Колас.

2. Гаварыць на незразумелай мове. У хаце паміж сабою гергеталі немцы. Чорны. — Чужыя людзі, — махнуў рукой Забела. — Зразумей, што ён гергеча. Навуменка.

геркуле́с, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а (з вялікай літары). Лацінскай назва старажытнагрэчаската міфічнага героя-асілка Геракла.

2. ‑а. Пра чалавека вялікай фізічнай сілы і атлетычнага складу.

3. ‑у. Назва аўсяных круп спецыяльнага прыгатавання.

геркуле́саў, ‑ава.

У выразе: геркулесавы слупы гл. слуп.

геркуле́саўскі, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у Геркулеса. Геркулесаўскі целасклад.

германафі́л, ‑а, м.

Той, хто мае цягу, прыхільнасць да ўсяго нямецкага.