Verbum

зме́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змешваць — змяшаць.

зме́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да змяшацца.

2. Зал. да змешваць.

зме́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змяшаць.

зме́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад змясціць.

змея... (гл. змее...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «змее...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: змеяборац, змеяед.

змеябо́рац, ‑рца, м.

Казачны герой, які перамагае страшыдла ў вобразе змея.

змеяві́к, змеевіка, м.

1. Спіралепадобная трубка ў цеплаабменных апаратах. Змеявік перагоннага апарата. □ [Настаўніцы] выявілі, што ў іх не хапае адн[ой] рэчы — мядзянай трубкі, якую звычайна завуць змеевіком. Дубоўка.

2. Горная парода зялёнага колеру з разнастайнымі адценнямі — ад амаль чорнага да светла-фісташкавага.

змеяе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Птушка сямейства ястрабіных, якая жывіцца пераважна змеямі, яшчаркамі, жабамі.

змеяня́ і змеянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня змяі; маладая змяя.

змеяшы́йка, ‑і, ДМ ‑шыйцы; Р мн. ‑шыек; ж.

Птушка атрада весланогіх з тонкай, доўгай шыяй.