Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

анда́тра, ‑ы, ж.

Грызун з каштоўным бліскучым густым футрам бурага колеру. // Футра гэтага грызуна.

анда́травы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да андатры. // Зроблены з футра андатры. Андатравая шапка.

андуля́тар, ‑а, м.

Спец. Тэлеграфны прыемны апарат, які дае бесперапынны запіс сігналаў на папяровай стужцы.

анды́ец,

гл. андыйцы.

анды́йка,

гл. андыйцы.

анды́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да андыйцаў. Андыйская мова.

анды́йцы, ‑аў; адз. андыец, ‑дыйца, м.; андыйка, ‑і, ДМ ‑дыйцы; мн. андыйкі, ‑дыек; ж.

Народнасць, якая складае частку насельніцтва Дагестанскай АССР.

андына́рнік, ‑а, м.

Прыгонны селянін, які атрымліваў ад памешчыка андынарыю.

андына́рыя, ‑і, ж.

Месячная натуральная плата прадуктамі і адзеннем; такую плату памешчыкі выдавалі прыгонным сялянам, якія не мелі ў сваім карыстанні зямлі і працавалі на памешчыцкім полі. Назаўтра пан даў загад аканому павялічыць андынарыю Якіму. Нікановіч.

анекдаты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Чалавек, які любіць анекдоты і добра іх расказвае.