Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

стэтагра́фія, ‑і, ж.

Запісванне пры дапамозе стэтографа.

стэтаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стэтаскопа, стэтаскапіі. Стэтаскапічнае даследаванне.

стэтаскапі́я, ‑і, ж.

Праслухванне сэрца, лёгкіх пры дапамозе стэтаскопа.

стэтаско́п, ‑а, м.

Медыцынскі інструмент у выглядзе трубкі для выслухвання сэрца і лёгкіх.

[Ад грэч. stēthos — грудзі і skopeō — гляджу.]

стэто́граф, ‑а, м.

Апарат для запісу рухаў грудной клеткі ў час дыхання.

[Ад грэч. stēthos — грудзі і graphō — пішу.]