Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

стэрэатэлеві́зар, ‑а, м.

Тэлевізар, на экране якога ўзнаўляецца аб’ёмны адбітак, што перадаецца з тэлецэнтра.

стэрэафані́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць стэрэафанічнага.

стэрэафані́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выкарыстаннем стэрэафаніі. Стэрэафанічны запіс. Стэрэафанічнае кіно.

стэрэафані́я, ‑і, ж.

Спосаб узнаўлення гуку, які дае магчымасць вызначыць напрамак гучання і размяшчэння крыніцы гуку ў прасторы.

[Ад грэч. stereos — прасторавы і phōnē — гук.]

стэрэафі́льм, ‑а, м.

Стэрэаскапічны фільм.

стэрэахі́мія, ‑і, ж.

Вучэнне аб прасторавым размяшчэнні атамаў у малекулах хімічных злучэнняў.

[Ад грэч. stereos — прасторавы і слова хімія.]

стэрэаэкра́н, ‑а, м.

Экран, прызначаны для дэманстрацыі стэрэафільмаў.

стэрэаэфе́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Уражанне рэльефнасці, аб’ёмнасці адлюстравання.

стэрэо́метр, ‑а, м.

Прыбор для выканання па паземных фатаграфіях, аэраздымках і касмічных фотаздымках розных вымярэнняў адбіткаў аб’ектаў у працэсе іх стэрэаскапічнага разглядання.

[Ад грэч. stereos — цвёрды; прасторавы, аб’ёмны і metreō — вымяраю.]

стэтаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стэтографа, стэтаграфіі.