Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

англіцы́зм, ‑а, м.

Слова або моўны выраз, запазычаныя з англійскай мовы.

[Фр. anglicisme.]

англіча́не, ‑чан; адз. англічанін, ‑а, м.; англічанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. англічанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Англіі.

англіча́нін,

гл. англічане.

англіча́нка,

гл. англічане.

анго́рскі, ‑ая, ‑ае.

У выразах: ангорская каза гл. каза; ангорская кошка гл. кошка; ангорскі трус гл. трус.

ангстрэ́м, ‑а, м.

Адзінка вымярэння даўжыні, роўная адной дзесяцімільярднай долі метра.

анда́нтэ,

1. прысл. Сярэдне-павольна, плаўна (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка, якія выконваюцца ў сярэдне-павольным тэмпе.

[Іт. andante.]

анданці́на,

1. прысл. Некалькі хутчэй, чым андантэ.

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка, якія выконваюцца хутчэй, чым у сярэднепавольным тэмпе.

[Іт. andantino.]

андара́к, ‑а, м.

Саматканая паласатая або клятчастая спадніца. Доўгі бабчын андарак цягнуўся краем па падлозе. Мележ. Сіні андарак.. з белымі поперак палосамі блішчыць па-святочнаму. Каваль.

андара́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да андарака. Андарачныя тканіны.