Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ферасплаў, , м. (спец.).

Сплаў жалеза з якім-н. іншым элементам.

|| прым. ферасплаўны, .

ферзь, , м.

Самая моцная фігура ў шахматнай гульні.

|| прым. ферзевы, .

  • Ф. гамбіт.

ферма1, .

  1. Жывёлагадоўчая гаспадарка ў калгасах і саўгасах.

    • Лепшая ў раёне малочная ф.
  2. Прыватнае сельскагаспадарчае прадпрыемства, прыватная гаспадарка, заснаваныя на ўласнай або апрацаванай зямлі.

|| прым. ферменны, .

ферма2, , ж. (спец.).

Збудаванне, канструкцыя са злучаных між сабой металічных ці драўляных брусоў.

  • Маставая ф.

|| прым. фермавы, і ферменны, .

фермент, , м. (спец.).

Арганічнае рэчыва, якое выпрацоўваецца жывой клеткай і рэгулюе абмен рэчываў у арганізме.

|| прым. ферментны, .

фермер, , м.

Уладальнік або арандатар фермы 1 (у 2 знач.).

|| прым. фермерскі, .

фермерства, , н.

  1. Фермерская сістэма гаспадаркі.

  2. зб. Фермеры.

ферт, , м.

  1. Старая назва літары «ф».

  2. Самаздаволены, фарсісты і франтаваты чалавек (разм.).

  • Фертам хадзіць або глядзець (разм.) — мець самаздаволены выгляд.