ферт, , м.

  1. Старая назва літары «ф».

  2. Самаздаволены, фарсісты і франтаваты чалавек (разм.).

  • Фертам хадзіць або глядзець (разм.) — мець самаздаволены выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)