Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

фехтавальшчык, , м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем.

|| ж. фехтавальшчыца, .

фехтаваць, ; незак.

Біцца на рапірах, шпагах, шаблях і пад. са спартыўнымі мэтамі.

|| наз. фехтаванне, .

|| прым. фехтавальны, .