Verbum

кепікі, ✂, н. (разм.).

Насміханне, кпіны.

◊

• Кепікі строіць (разм.) — насміхацца з каго-н.

кепка, ✂, ж.

Мужчынскі галаўны ўбор з казырком.

|| прым. кепачны, ✂.

кепскі, ✂.

1. Не такі, як трэба, якога хацелася б; дрэнны.

   • К. малаток.
   • Кепска (прысл.) зроблена акно.

2. кепска, у знач. вык., каму. Пра цяжкі фізічны або духоўны стан.

   • Дзіцяці стала кепска пасля ўколаў.