тупацець,
-
Часта і моцна тупаць нагамі пры хадзьбе, бегу
і пад. -
Часта стукаць, тупаць нагамі аб падлогу, зямлю.
||
тупацець,
Часта і моцна тупаць нагамі пры хадзьбе, бегу
Часта стукаць, тупаць нагамі аб падлогу, зямлю.
||
тупаць,
Стукаць, біць нагой (нагамі) аб зямлю, падлогу
Хадзіць (
||
||
тупець,
Станавіцца тупым (у 1, 3, 5 і 6
||
||
тупік,
Вуліца, якая не мае скразнога праходу, праезду.
Чыгуначны станцыйны пуць, злучаны з іншымі пуцямі толькі адным канцом.
||
||
тупіцца,
Становіцца тупым (у 1
||
тупіць,
Рабіць тупым (у 1
||
тупкі,
Цвёрды, утаптаны (пра зямлю, грунт).
тупы,
Недастаткова навостраны, такі, якім цяжка рэзаць, пілаваць, калоць
Які не звужаецца або мала звужаецца ў канцы, з закругленым канцом.
Невыразны, бяздумны.
Не востры, не вельмі адчувальны.
Глухі, не рэзкі, не звонкі (пра гукі).
||
тур1,
Адзін круг танца.
Асобны этап якога
Этап, частка якой
тур2,
Вымерлы дзікі бык, продак буйной рагатай жывёлы.
Горны каўказскі казёл.