Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

тупацець, ; незак.

  1. Часта і моцна тупаць нагамі пры хадзьбе, бегу і пад.

  2. Часта стукаць, тупаць нагамі аб падлогу, зямлю.

|| наз. тупаценне, .

тупаць, ; незак.

  1. Стукаць, біць нагой (нагамі) аб зямлю, падлогу і пад.

    • Т. нагамі.
  2. Хадзіць (разм.).

    • Маці тупала каля печы.

|| аднакр. тупнуць, .

|| наз. тупанне, .

тупець, ; незак.

Станавіцца тупым (у 1, 3, 5 і 6 знач.).

  • Нажы тупеюць.
  • Погляд тупее.
  • Боль тупее.

|| зак. атупець, .

|| прым. тупы, .

тупік, , м.

  1. Вуліца, якая не мае скразнога праходу, праезду.

    • Машына заехала ў т.
  2. Чыгуначны станцыйны пуць, злучаны з іншымі пуцямі толькі адным канцом.

    • Паравоз стаяў у тупіку.
  3. перан. Безвыходнае становішча, а таксама тое, што не мае перспектывы далейшага развіцця.

    • Вывесці гаспадарку з тупіка.
    • Перагаворы зайшлі ў т.

|| памянш. тупічок, .

|| прым. тупіковы, .

тупіцца, ; незак.

Становіцца тупым (у 1 знач.), тупейшым.

  • Сякера тупіцца.

|| зак. затупіцца, і ступіцца, .

тупіць, ; незак.

Рабіць тупым (у 1 знач.).

  • Т. нож.

|| зак. затупіць, і ступіць, .

тупкі, (разм.).

Цвёрды, утаптаны (пра зямлю, грунт).

  • Тупкае дно ракі.

тупы, .

  1. Недастаткова навостраны, такі, якім цяжка рэзаць, пілаваць, калоць і пад.

    • Т. нож.
    • Тупая піла.
  2. Які не звужаецца або мала звужаецца ў канцы, з закругленым канцом.

    • Туфлі з тупымі насамі.
  3. перан. Разумова абмежаваны, няздольны, някемлівы.

    • Т. вучань.
  4. перан. Які прыйшоў у стан атупення; раўнадушны, абыякавы.

    • Тупое паслушэнства.
  5. Невыразны, бяздумны.

    • Т. погляд.
  6. Не востры, не вельмі адчувальны.

    • Т. боль.
  7. Глухі, не рэзкі, не звонкі (пра гукі).

    • Пачуўся т. трэск.

|| наз. тупасць, .

тур1, , м.

  1. Адзін круг танца.

    • Т. вальса.
  2. Асобны этап якога-н. спаборніцтва, конкурсу, у якім кожны з удзельнікаў выступае адзін раз.

    • Першы т. чэмпіянату па баскетболу.
  3. Этап, частка якой-н. падзеі, мерапрыемства і пад.

    • Першы т. выбараў (пры шматступеннай выбарчай сістэме).

тур2, , м.

  1. Вымерлы дзікі бык, продак буйной рагатай жывёлы.

  2. Горны каўказскі казёл.