тупацець, ; незак.

  1. Часта і моцна тупаць нагамі пры хадзьбе, бегу і пад.

  2. Часта стукаць, тупаць нагамі аб падлогу, зямлю.

|| наз. тупаценне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)