Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

клінападобны, .

Які мае форму кліна.

  • Клінападобная барада.

клінапіс, , м.

Спосаб пісьма старажытных народаў Пярэдняй Азіі, клінападобныя знакі якога наносілі на гліну або камень.

  • Вавілонскі к.

|| прым. клінапісны, .

  • К. надпіс.

клініка, , ж.

Стацыянарная лячэбная ўстанова, у якой лячэнне хворых спалучаецца з навукова-даследчай і вучэбнай работай.

|| прым. клінічны, .

клінічны, .

  1. гл. клініка.

  2. Які мае адносіны да лячэбнага ўздзеяння, які патрабуе або паддаецца лячэнню (спец.).

    • К. выпадак.

клінкер, , м. (спец.).

Вельмі моцны вогнетрывалы і воданепранікальны штучны камень, а таксама абпаленая да спякання цэментная сыравіна.

|| прым. клінкерны, .

клінок, , м.

  1. гл. клін.

  2. Вострая частка халоднай зброі; лязо.

  3. Трохвугольная торбачка для прыгатавання сыру.

|| прым. клінковы, .

  • К. сыр.

кліп, , м.

Тое, што і відэакліп.

кліпер, , м.

Быстраходнае паруснае або парусна-паравое судна.

|| прым. кліперны, .

кліпсы, , м.; , ж..

Заціскныя завушніцы.

|| прым. кліпсавы, .

клір, , м.

  1. У хрысціянскай царкве: сукупнасць свяшчэннаслужыцеляў і царкоўнаслужыцеляў аднаго храма.

  2. Царкоўны хор.