Verbum

трэніроўка, ✂, ж.

1. гл. трэніраваць.

2. Вучэбныя заняткі, практыкаванні з мэтай удасканалення навыкаў, умення.

трэнне, ✂, н.

1. Сіла, якая перашкаджае руху аднаго цела па паверхні другога (спец.).

2. Рух прадмета па паверхні другога прадмета.

   • Дэталі знасіліся ад трэння.

3. перан., Спрэчкі, сутыкненні; рознагалоссі, якія перашкаджаюць нармальнаму ходу справы.

трэпанаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Зрабіць (рабіць) трэпанацыю.

• Т. чэрап.

трэпанацыя, ✂, ж. (спец.).

Хірургічная аперацыя, звязаная з ускрыццём коснай поласці з мэтай пранікнення да ачага хваробы.

• Т. чэрапа.

|| прым. трэпанацыйны, ✂.

трэпанг, ✂, м.

Марская беспазваночная жывёліна тыпу ігласкурых, мяса якой ужыв. ў ежу.

|| прым. трэпангавы, ✂.

трэск, ✂, м.

1. Сухі, рэзкі гук, які ўтвараецца пры ламанні, трэсканні, разрыванні і пад. чаго-н.

   • Т. галля.
   • Праваліцца з трэскам (таксама перан. пацярпець няўдачу; разм.).

2. Шум, які ўтвараецца пры рабоце механізмаў, інструментаў і пад.

   • Т. матора.
   • Т. кулямёта.

3. перан. Шуміха, пустая балбатня (разм.).

трэска, ✂, ж.

Тонкі кавалак дрэва, адчасаны ад бервяна, палена і пад.; шчэпка.

• Прынесці трэсак на падпалку.
• Лес сякуць — трэскі ляцяць (прыказка).

трэскацца, ✂; незак.

Даваць трэшчыны, расколвацца.

• Зямля пачала т. ад спёкі.

|| зак. патрэскацца, ✂.

трэснуты, ✂.

Надколаты, з трэшчынай.

• Т. гаршчок.

трэснуцца, ✂; зак. (разм.).

Моцна стукнуцца, ударыцца.

• Т. галавой аб сцяну.