трэска назоўнік | жаночы род

Тонкі кавалак дрэва, адчасаны ад бервяна, палена і пад.; шчэпка.

  • Прынесці трэсак на падпалку.
  • Лес сякуць — трэскі ляцяць (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)