Verbum

гіра, ✂, ж.

1. Металічны груз пэўнай вагі, які выкарыстоўваецца ў якасці меры пры важанні і ў якасці прылады для практыкаванняў у цяжкай атлетыцы.

2. Вісячы груз для рэгуліроўкі або прывядзення ў рух механізма.

   • Гадзіннік з гірамі.

|| прым. гіравы, ✂.

гіравік, ✂, м.

Цяжкаатлет, які займаецца гімнастычнымі практыкаваннямі з гірамі.

гіраскоп, ✂, м.

Прыбор у выглядзе вярчальнага цела на вертыкальнай восі, які служыць для падтрымлівання ў стане раўнавагі якіх-н. прадметаў.

• Ваўчок зроблены па прынцыпу гіраскопа.

|| прым. гіраскапічны, ✂.

гірлянда, ✂, ж.

Кветкі і зеляніна, сплеценыя ў выглядзе шырокай істужкі, а таксама арнамент такой формы.

• Г. з дзеразы.

|| прым. гірляндны, ✂.

гісталогія, ✂, ж.

Навука аб будове і развіцці тканак чалавека і жывёлы.

|| прым. гісталагічны, ✂.

гістарызм, ✂, м.

Разгляд прадметаў і з’яў у іх гістарычным развіцці.

гістарычны, ✂.

1. гл. гісторыя.

2. Які рэальна існаваў, не выдуманы.

   • Г. факт.

3. Які адносіцца да часу, ад якога захаваліся рэчавыя помнікі (напр. рукапісы); проціл. дагістарычны.

   • Гістарычная эпоха.

4. Выключна важны, які ўвайшоў у гісторыю.

   • Гістарычныя рашэнні.

|| наз. гістарычнасць, ✂.

• Г. мастацкага твора.

гістарыяграфія, ✂, ж.

1. Навука аб развіцці гістарычных ведаў і аб метадах гістарычнага даследавання.

2. Сукупнасць гістарычных даследаванняў, прысвечаных якому-н. перыяду ці праблеме.

   • Г. Вялікага княства Літоўскага.

|| прым. гістарыяграфічны, ✂.

гістолаг, ✂, м.

Спецыяліст у галіне гісталогіі.

гісторык, ✂, м.

1. Вучоны, даследчык у галіне гісторыі.

2. Выкладчык гісторыі як вучэбнага прадмета.