Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шаляваць, ; незак.

Абшываць шалёўкай (у 2 і 4 знач.).

  • Ш. хату.
  • Ш. вокны.

|| наз. шалёўка, і шаляванне, .

|| прым. шалёвачны, .

шаляніца, , м.; , ж..

  1. Безразважны чалавек, дзівак.

  2. Дураслівы, свавольны чалавек.

шалясцець, ; незак.

Тое, што і шапацець.

  • Шалясціць лісце на дрэвах.

|| наз. шалясценне, .

шаман, , м.

Чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх заснавана на кульце духаў, магіі.

|| ж. шаманка, .

|| прым. шаманскі, .

  • Шаманскія заклінанні.

шамацець, ; незак.

Шапацець, шумець; утвараць лёгкі шум, шорах, кратаючы што-н.

  • Шамацела, ападаючы, лісце.
  • Не шамаці паперай.

|| наз. шамаценне, .

шамая, , ж.

Прамысловая рыба сямейства карпавых.

шамкаць, ; незак.

Гаварыць невыразна, шапялявячы.

  • Ш. бяззубым ротам.

|| наз. шамканне, .

шамкі, .

Бразготкі, бомы.

|| прым. шамковы, .

шамот, , м. (спец.).

Абпаленая да спякання гліна, а таксама вогнетрывалая цэгла з такой гліны.

|| прым. шамотавы, .

  • Шамотавая цэгла.

шампанскае, , н.

Пеністае вінаграднае віно, насычанае вуглякіслым газам.