Verbum

залежны, ✂.

1. Які знаходзіцца ў залежнасці.

   • З. чалавек.
   • Залежныя краіны.

2. Абумоўлены чым-н., які ўтрымлівае ў сабе залежнасць (у 2 знач.).

   • Залежнае становішча.

3. Які выражае залежнасць (у 3 знач. і спец.).

   • Залежнае слова.

4. У граматыцы: які мае адносіны да форм дзеяслова, якія абазначаюць, што суб’ект падвяргаецца дзеянню з боку аб’екта.

   • З. стан.
   • Дзеепрыметнік залежнага стану.

залежы, ✂.

1. Месца залягання карысных выкапняў (спец.).

   • Залежы медзі.

2. Няходкі, заляжалы тавар.

   • На складах залежы тавараў.

|| прым. залежны, ✂.

залезці, ✂; зак.

1. Падняцца, забрацца.

   • З. на дрэва.

2. у што. Увайсці, пранікнуць куды-н. (разм.).

   • З. ў машыну.
   • З. ў ваду.
   • З. ў кішэню.

◊

• Залезці ў доўг — стаць даўжніком каго-н.

|| незак. залазіць, ✂.

залетась, прысл.

Два гады назад.

• Гэта адбылося з.

залеташні, ✂.

Які папярэднічае леташняму, які адбыўся залетась або захаваўся ад пазамінулага года.

• З. год.
• Залеташнія падзеі.

залётнік, ✂, м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын.

|| прым. залётніцкі, ✂.

• Залётніцкія паводзіны.

залётны​¹ ✂ прым.

Які выпадкова або ненадоўга заляцеў куды-н.

• Залётная птушка.

залётны​² ✂ прым.

Звязаны з залётамі; які выражае заляцанне.

• Залётныя позіркі.

залёты, ✂.

Імкненне выклікаць прыхільнасць жанчыны, заляцанне.

заліваць, ✂; незак.

1. гл. заліць .

2. Ілгаць, расказваць байкі (разм. неадабр.).

   • Не залівай, усё роўна не паверым.

3. Многа, часта піць (разм.).

   • Апошні час ён вельмі залівае.