Verbum

трапальшчык, ✂, м.

Рабочы, які займаецца трапаннем валакна.

|| ж. трапальшчыца, ✂.

трапаны, ✂.

Ачышчаны ад кастрыцы (пра валакно).

• Т. лён.

трапар, ✂, м.

Песнапенне ў гонар якога-н. свята ці святога.

трапасфера, ✂, ж. (спец.).

Ніжні слой зямной атмасферы.

|| прым. трапасферны, ✂.

трапацца, ✂; незак.

1. Развявацца ад ветру.

   • Валасы трэплюцца на ветры.

2. Тое, што і трапаць языком (разм.).

|| зак. патрапацца, ✂.

трапаць, ✂; незак.

1. Ачышчаць валакно, выбіваючы кастрыцу спецыяльнай прыладай.

   • Т. лён.

2. Ласкава пагладжваць, пастукваць рукой, пальцамі.

   • Т. па плячах.

3. Тузаць, гайдаць (пра вецер).

   • Вецер трапаў хустачку на галаве.

4. Біць, калаціць, уцягваць у баявыя сутычкі.

   • Т. варожыя войскі.

5. Ісці вялікую адлегласць (разм.).

   • Трапаў пяць кіламетраў пехатой.

◊

• Трапаць нервы (разм. неадабр.) — хвалявацца; моцна нерваваць каго-н.

• Трапаць языком (разм.) — гаварыць шмат і без толку.

|| зак. патрапаць, ✂ і растрапаць, ✂.

|| наз. трапанне, ✂.

трапеза, ✂, ж.

Агульны стол для яды ў манастыры, а таксама прыём яды за такім сталом і сама яда.

|| прым. трапезны, ✂.

• Манастырская трапезная (наз.; сталовая).

трапецыя, ✂, ж.

1. Чатырохвугольнік з дзвюма паралельнымі і дзвюма непаралельнымі старанамі.

2. Гімнастычная прылада, якая складаецца з перакладзіны, падвешанай на двух тросах.

трапіцца, ✂; зак.

1. Выпадкова сустрэцца, надарыцца.

   • У лесе трапілася ўбачыць лісіцу.

2. Дастацца.

   • Мне трапілася цікавая кніга.

3. безас., з інф. Выпасці на чыю-н. долю, прыйсціся.

   • Трапілася бачыць жывога Янку Купалу.

◊

• Трапілася чарвяку на вяку (разм. жарт.) — пра вельмі рэдкую ўдачу, шчаслівы выпадак.

трапіць, ✂; зак.

1. Пацэліць у што-н., метка кінуўшы, стрэліўшы.

   • Т. з пісталета ў цэль.

2. Увайсці, пранікнуць куды-н., знайсці тое, што шукаў.

   • Кароткім шляхам т. туды, дзе чакалі.

3. Апынуцца ў якіх-н. умовах, абставінах (звычайна неспрыяльных).

   • Т. у непрыемнае становішча.

4. Аказацца дзе-н. у патрэбны момант, апынуцца дзе-н.

   • Т. на вяселле.

5. Знянацку наступіць на што-н., уступіць у што-н.

   • Т. нагой у лужу.

6. Папасці, надарыцца.

   • Яму трапіла ў рукі цікавая кніга.

◊

• Трапіць на кручок каму, чый, да каго (разм.) — даць сябе падмануць, ашукаць, папасціся ў чым-н.

• Трапіць на язык каму (разм.) — стаць прадметам гутаркі, абгавораў.