Verbum

трапаць, ✂; незак.

1. Ачышчаць валакно, выбіваючы кастрыцу спецыяльнай прыладай.

   • Т. лён.

2. Ласкава пагладжваць, пастукваць рукой, пальцамі.

   • Т. па плячах.

3. Тузаць, гайдаць (пра вецер).

   • Вецер трапаў хустачку на галаве.

4. Біць, калаціць, уцягваць у баявыя сутычкі.

   • Т. варожыя войскі.

5. Ісці вялікую адлегласць (разм.).

   • Трапаў пяць кіламетраў пехатой.

◊

• Трапаць нервы (разм. неадабр.) — хвалявацца; моцна нерваваць каго-н.

• Трапаць языком (разм.) — гаварыць шмат і без толку.

|| зак. патрапаць, ✂ і растрапаць, ✂.

|| наз. трапанне, ✂.