трапаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Ачышчаць валакно, выбіваючы кастрыцу спецыяльнай прыладай.

    • Т. лён.
  2. Ласкава пагладжваць, пастукваць рукой, пальцамі.

    • Т. па плячах.
  3. Тузаць, гайдаць (пра вецер).

    • Вецер трапаў хустачку на галаве.
  4. Біць, калаціць, уцягваць у баявыя сутычкі.

    • Т. варожыя войскі.
  5. Ісці вялікую адлегласць (размоўнае).

    • Трапаў пяць кіламетраў пехатой.
    • Трапаць нервы (размоўнае неадабральнае) — хвалявацца; моцна нерваваць каго-н.
    • Трапаць языком (размоўнае) — гаварыць шмат і без толку.

|| закончанае трыванне: патрапаць і растрапаць.

|| назоўнік: трапанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)