трапаць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Ачышчаць валакно, выбіваючы кастрыцу спецыяльнай прыладай.
- Т. лён.
-
Ласкава пагладжваць, пастукваць рукой, пальцамі.
- Т. па плячах.
-
Тузаць, гайдаць (пра вецер).
- Вецер трапаў хустачку на галаве.
-
Біць, калаціць, уцягваць у баявыя сутычкі.
- Т. варожыя войскі.
-
Ісці вялікую адлегласць (размоўнае).
- Трапаў пяць кіламетраў пехатой.
- Трапаць нервы (размоўнае неадабральнае) — хвалявацца; моцна нерваваць каго-н.
- Трапаць языком (размоўнае) — гаварыць шмат і без толку.
|| закончанае трыванне: патрапаць і растрапаць.
|| назоўнік: трапанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)