трапіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Пацэліць у што-н., метка кінуўшы, стрэліўшы.

    • Т. з пісталета ў цэль.
  2. Увайсці, пранікнуць куды-н., знайсці тое, што шукаў.

    • Кароткім шляхам т. туды, дзе чакалі.
  3. Апынуцца ў якіх-н. умовах, абставінах (звычайна неспрыяльных).

    • Т. у непрыемнае становішча.
  4. Аказацца дзе-н. у патрэбны момант, апынуцца дзе-н.

    • Т. на вяселле.
  5. Знянацку наступіць на што-н., уступіць у што-н.

    • Т. нагой у лужу.
  6. Папасці, надарыцца.

    • Яму трапіла ў рукі цікавая кніга.
    • Трапіць на кручок каму, чый, да каго (размоўнае) — даць сябе падмануць, ашукаць, папасціся ў чым-н.
    • Трапіць на язык каму (размоўнае) — стаць прадметам гутаркі, абгавораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)