трапіць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Пацэліць у што-н., метка кінуўшы, стрэліўшы.
- Т. з пісталета ў цэль.
-
Увайсці, пранікнуць куды-н., знайсці тое, што шукаў.
- Кароткім шляхам т. туды, дзе чакалі.
-
Апынуцца ў якіх-н. умовах, абставінах (звычайна неспрыяльных).
- Т. у непрыемнае становішча.
-
Аказацца дзе-н. у патрэбны момант, апынуцца дзе-н.
- Т. на вяселле.
-
Знянацку наступіць на што-н., уступіць у што-н.
- Т. нагой у лужу.
-
Папасці, надарыцца.
- Яму трапіла ў рукі цікавая кніга.
- Трапіць на кручок каму, чый, да каго (размоўнае) — даць сябе падмануць, ашукаць, папасціся ў чым-н.
- Трапіць на язык каму (размоўнае) — стаць прадметам гутаркі, абгавораў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)