трапіцца дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Выпадкова сустрэцца, надарыцца.
- У лесе трапілася ўбачыць лісіцу.
-
Дастацца.
- Мне трапілася цікавая кніга.
-
безасабовая форма, з інфінітывам: Выпасці на чыю-н. долю, прыйсціся.
- Трапілася бачыць жывога Янку Купалу.
- Трапілася чарвяку на вяку (размоўнае жартаўлівае) — пра вельмі рэдкую ўдачу, шчаслівы выпадак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)