Verbum

крапільшчык, ✂, м.

Горнарабочы, які працуе на крапежных работах.

крапіна, ✂, ж.

Пляма іншага колеру на чым-к.

• Матэрыял у крапіны.

|| памянш. крапінка, ✂.

крапіўнік, ✂, м.

1. Стракаты матылёк, вусені якога жывуць на крапіве.

2. Зараснік крапівы.

крапіўніца, ✂, ж.

1. Хвароба, якая суправаджаецца свербам і паяўленнем на скуры пухіркоў, падобных да апёкаў крапівы.

2. Род матылькоў з чорным абрамленнем крылаў і блакітнымі плямамі на іх.

крапіць, ✂; незак.

Пырскаць на каго-, што-н.

• К. сцены вадой.
• К. крапілам (пырскаць свянцонай вадой пры выкананні некаторых царкоўных абрадаў).

|| зак. акрапіць, ✂ і пакрапіць, ✂.

крапленне, ✂, н. (спец.).

Нанясенне крапу на што-н.

краса, ✂, ж.

1. Хараство, прыгажосць; што-н. прыгожае, прывабнае.

   • К. асенняга лесу.
   • К. беларускага краю.
   • Дзявочая к.

2. Упрыгожанне, слава чаго-н.

   • К. і гордасць сталіцы — метро.

3. Пылок на красуючых злакавых раслінах.

красавацца, ✂; незак.

1. Прыцягваць увагу, вылучацца сваім хараством.

   • У цэнтры горада красуецца новы тэатр.
   • Нібы кветка, красуецца дачка.

2. Быць на відным месцы; вылучацца, віднецца.

   • На стале красавалася ваза з яблыкамі.

3. Выстаўляць сябе напаказ, любуючыся сваёй знешнасцю.

   • Любіць суседка к. перад люстрам.

4. Жыць шчасліва, паспяхова развівацца.

   • Красуйся, мой родны край!

|| зак. пакрасавацца, ✂.

|| наз. красаванне, ✂.

красаваць, ✂; незак.

1. Цвісці (пра злакавыя расліны).

   • Красуе жыта.

2. Тое, што і красавацца.

   • Красуй, на радасць сынам тваім і ўнукам, дарагая Беларусь!

|| наз. красаванне, ✂.

красавік, ✂, м.

Чацвёрты месяц каляндарнага года.

|| прым. красавіцкі, ✂ і красавіковы, ✂.