краса, ✂, ж.

  1. Хараство, прыгажосць; што-н. прыгожае, прывабнае.

    • К. асенняга лесу.
    • К. беларускага краю.
    • Дзявочая к.

  2. Упрыгожанне, слава чаго-н.

    • К. і гордасць сталіцы — метро.

  3. Пылок на красуючых злакавых раслінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)