крапіць, ✂; незак.

Пырскаць на каго-, што-н.

  • К. сцены вадой.
  • К. крапілам (пырскаць свянцонай вадой пры выкананні некаторых царкоўных абрадаў).

|| зак. акрапіць, ✂ і пакрапіць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)