Verbum

гіпатанія, ✂, ж. (спец.).

Паніжэнне крывянога ціску.

|| прым. гіпатанічны, ✂.

• Гіпатанічная хвароба.

гіпатонік, ✂, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе гіпатанічнай хваробай.

гіпатэнуза, ✂, ж.

У матэматыцы: старана прамавугольнага трохвугольніка, якая ляжыць насупраць прамога вугла.

гіпатэтычны, ✂ (кніжн.).

Заснаваны на гіпотэзе, магчымы.

• Гіпатэтычная думка.

|| наз. гіпатэтычнасць, ✂.

гіпер..., прыстаўка.

Утварае назоўнікі і прыметнікі са знач. перавышэння мяжы, нормы, напр. гіпервітаміноз, гіпергук, гіпергукавы, гіперінфляцыя, гіперінфляцыйны, гіперкомплексны, гіперпластычны.

гіпербала​¹, ✂, ж.

Мастацкі прыём, заснаваны на перабольшанні ўласцівасцей чалавечага характару, прадмета ці з’явы.

|| прым. гіпербалічны, ✂.

гіпербала​², ✂, ж.

У матэматыцы: незамкнутая крывая з дзвюх галін, якая ўтвараецца пры перасячэнні канічнай паверхні плоскасцю.

|| прым. гіпербалічны, ✂.

гіпертанія, ✂, ж. (спец.).

Хвароба, звязаная з павышэннем крывянога ціску.

|| прым. гіпертанічны, ✂.

гіпертонік, ✂, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе гіпертанічнай хваробай.

гіпертрафіраваны, ✂.

Які падвергся гіпертрафіі.