Verbum

дваровы, ✂.

1. гл. двор.

2. Які адносіцца да сядзібы і знаходзіцца на двары.

   • Дваровыя пабудовы.

3. Які належыць да дворні (гіст.).

   • Дваровыя людзі.

4. наз. Прыгонны селянін, узяты ў панскі двор для абслугоўвання памешчыка.

   • Флігель для дваровых.

дварцовы, ✂.

1. гл. дварэц.

2. Які адносіцца да двара.

   • Д. парк.

◊

• Дварцовы пераварот — насільная змена манарха прыдворнай знаццю без удзелу шырокіх грамадскіх мае.

дварышча, ✂, н.

1. Участак з хатай і іншымі гаспадарчымі будынкамі; месца, дзе раней была сядзіба.

   • Д. зарасло травой.

2. Месца, дзе быў раней двор, жыллё радавітай асобы (гіст.).

   • Радзівілава д.

дварэц, ✂, м.

1. Вялікі і прыгожы па архітэктуры будынак.

   • Мармуровыя дварцы Венецыі.

2. Такі будынак, у якім пражывае манарх са сваёй сям’ёй.

   • Летні д. Пятра Першага.

|| прым. дварцовы, ✂.

дварэцкі, ✂, м.

У памешчыцкім і буржуазным грамадстве: старшы лакей у панскім доме, які кіраваў хатняй гаспадаркай і абслуговым персаналам.

дваццацігадовы, ✂.

1. гл. дваццацігоддзе.

2. Які праіснаваў 20 год.

   • Дваццацігадовая служба.

дваццацігоддзе, ✂, н.

1. Тэрмін у дваццаць год.

   • З той пары мінула цэлае д.

2. чаго. Гадавіна падзеі, што адбылася дваццаць год назад.

   • Адзначыць д. працоўнай дзейнасці.

3. каго. Чыя-н. дваццатая гадавіна.

   • Адзначыць сваё д. (дваццаты дзень нараджэння).

|| прым. дваццацігадовы, ✂.

дваццаць, ліч.

Лічба і колькасць 20.

• Д. дзеліцца на пяць.
• Д. рублёў.

◊

• Дваццаць разоў (разм.) — многа разоў гаварыць, паўтараць.

|| парадкавы ліч. дваццаты, ✂.

дваюрадны, ✂.

Тое, што і стрыечны.

двая...

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «двое...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр. дваяборац, дваяверац, дваяжэнец, дваяжонства, дваяшлюбнасць.