Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

штуковіна, , ж. (разм.).

Пра што-н., што выклікае здзіўленне, цікаўнасць ці якую-н. ацэнку.

  • Што гэта ў цябе за ш. ў руках?
  • Такое падарожжа — цікавая ш.

штурвал, , м.

Рулявое кола на судне, самалёце, камбайне.

  • Стаць за ш. карабля.

|| прым. штурвальны, .

  • Ш. трос.

штурвальны, .

  1. гл. штурвал.

  2. Той, хто стаіць за штурвалам на судне, камбайне і пад.

штурм, , м.

Прыступ, рашучая атака ўмацавання, крэпасці.

  • Ісці на ш. (таксама перан.).

|| прым. штурмавы, .

  • Ш. ўзвод.
  • Штурмавая авіяцыя.

штурмаваць, ; незак.

Рабіць штурм чаго-н.

  • Ш. варожыя ўмацаванні.

|| наз. штурмаванне, .

штурмавік, , м.

  1. Ваенны самалёт для атакі наземных цэлей з невялікай вышыні.

  2. Лётчык такога самалёта.

штурмавы, .

  1. гл. штурм.

  2. У выразе: штурмавая авіяцыя — франтавая авіяцыя, прызначаная для штурмоўкі.

штурман, , м.

Спецыяліст па ваджэнні суднаў, лятальных апаратаў.

|| прым. штурманскі, .

штурмаўшчына, , ж. (неадабр.).

Паспешлівая праца з мэтай нагнаць упушчэнне, якая праводзіцца пры парушэнні планавасці ў арганізацыі працэсу.

  • Працаваць без штурмаўшчыны.

штурмоўка, , ж.

Паветраная атака з невялікай вышыні.

  • Ш. варожага аэрадрома.