Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлноруыэ’
аоу

двухразовы, ✂.

Які праводзіцца два разы ў які-н. прамежак часу.

  • Двухразовае кармленне.

двухручны, ✂, (спец.).

З дзвюма ручкамі.

  • Двухручная піла.

двухскладовы, ✂.

Які мае два склады.

  • Двухскладовае слова.

|| наз. двухскладовасць, ✂.

двухсотгоддзе, ✂, н.

  1. Тэрмін у дзвесце год.

  2. чаго. Гадавіна падзеі, якая адбылася дзвесце год назад.

    • Д. заснавання горада.

|| прым. двухсотгадовы, ✂.

двухспальны, ✂.

Разлічаны для спання ўдваіх.

  • Д. ложак.

двухстволка, ✂, ж.

Паляўнічая стрэльба з двума стваламі; дубальтоўка.

двухствольны, ✂.

Які мае два ствалы, распаўсюджваецца на два ствалы.

  • Двухствольнае ружжо.
  • Двухствольнае свідраванне.

двухстворкавы, ✂.

З дзвюма створкамі.

  • Двухстворкавыя дзверы.
  • Двухстворкавая ракавіна малюска.

двухсхільны, ✂.

Які мае два схілы.

  • Д. дах.

двухсэнсавы, ✂.

З дваякім сэнсам; які можна дваяка разумець.

  • Д. выраз.
  • Двухсэнсавае становішча.

|| наз. двухсэнсавасць, ✂.