Verbum

закасаваць, ✂; зак.

Закрэсліць, выкрасліць.

• З. радок у вершы.
• З. каго-н. у спісе.

|| незак. закасоўваць, ✂.

закасацца, ✂; зак.

1. Загнуўшыся, падняцца, задрацца ўгору.

   • Рукаў закасаўся.

2. Закасаць сабе рукавы, полы і пад. (разм.).

   • Закасайся, каб не памачыць штаны.

|| незак. закасвацца, ✂.

закасаць, ✂; зак.

Загнуўшы, падняць вышэй, падкасаць.

• З. штаны.

|| незак. закасваць, ✂.

закасіць, ✂; зак.

Косячы, перайсці мяжу, скасіць лішняе, што належыць іншаму.

|| незак. закошваць, ✂.

закаснелы, ✂.

Які закаснеў, зрабіўся косным, закаранелым.

• Закаснелыя традыцыі старога быту.

|| наз. закаснеласць, ✂.

закасцянелы, ✂.

1. Акамянелы, цвёрды, як костка.

   • Закасцянелая зямля.

2. Тое, што і закаснелы.

|| наз. закасцявеласць, ✂.

закасцянець, ✂; зак.

1. гл. касцянець.

2. Тое, што і закаснець.

закатаваць, ✂; зак.

Замучыць катаваннем, давесці да смерці.

• З. вязня.

закаханы, ✂.

Які адчувае або выяўляе каханне да каго-н., захапленне кім-, чым-н.

• З. ў каго-н.
• З. позірк.

|| наз. закаханасць, ✂.

закахацца, ✂; зак.

Адчуць пачуццё кахання да каго-н.