Verbum

шпур, ✂, м. (спец.).

Цыліндрычная адтуліна, якая прасвідроўваецца ў горнай пародзе для размяшчэння выбуховага рэчыва, а таксама наогул зробленая свердлам вузкая свідравіна.

|| прым. шпуравы, ✂.

• Шпуравая свідравіна.

шпурляцца, ✂; незак. (разм.).

Тое, што і кідацца (у 1 знач.).

• Ш. снежкамі.

|| наз. шпурлянне, ✂.

шпурляць, ✂; незак. (разм.).

З сілай кідаць.

• Ш. камяні або камянямі ў каго-н.
• Ш. грошы на вецер (перан. выдаткоўваць без карысці, марна).

|| аднакр. шпурнуць, ✂.

|| наз. шпурлянне, ✂.

шпянёк, ✂, м.

Невялікі шпень, стрыжань.

• Спражка са шпяньком.

шрам, ✂, м.

След на скуры ад раны.

• Глыбокі ш. на твары.
• Шрам на дрэве (перан.).

шрапнель, ✂, ж.

Разрыўны артылерыйскі снарад, начынены круглымі кулямі.

|| прым. шрапнельны, ✂.

шраціна, ✂, ж.

Адзін шарык ружэйнага шроту.

шрот, ✂, м., зб.

Дробныя свінцовыя шарыкі для стральбы з паляўнічай стрэльбы.

|| прым. шротавы, ✂.

шротніца, ✂, ж. (спец.).

Мяшочак ці каробачка для захоўвання шроту.

шруба, ✂, ж.

Шпень са спіральнай нарэзкай.

• Галоўка шрубы.

|| памянш. шрубка, ✂.

|| прым. шрубавы, ✂.