Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шпарыць, ; незак. (разм.).

Рабіць што-н. з асобай сілай, энергіяй, імпэтам і пад.

  • Ш. па шашы на матацыкле.
  • Ш. на гармоніку.

шпаты, , м.

Назва групы мінералаў, якія валодаюць здольнасцю пры ўдары расколвацца на кавалкі геаметрычна правільнай формы.

  • Вапнавы шпат.
  • Палявы шпат.

шпацыр, , м.

Прагулка па свежым паветры.

  • Выйсці на ш.

шпацыраваць, ; зак.

Хадзіць на свежым паветры, адпачываючы, прагульвацца або хадзіць не спяшаючыся, узад і ўперад.

  • Ш. вечарам па скверы.
  • Што шпацыруеш па хаце?

|| зак. пашпацыраваць, .

|| наз. шпацыраванне, .

шпачаня, і шпачанё, , н.

Птушаня шпака.

шпег, , м. (разм.).

Тайны агент, які сочыць за кім-н., шпік.

|| прым. шпегаўскі, .

шпегаваць, ; незак. (разм.).

Тайна сачыць за кім-н. шпіёніць.

|| наз. шпегаванне, .

шпень, , м.

Стрыжань падоўжанай цыліндрычнай ці чатырохграннай формы на паверхні дэталі, які ўваходзіць у паглыбленне другой дэталі для замацавання (спец.); завостраны стрыжань наогул для насаджвання чаго-н.

|| прым. шпянёвы, .

шпіг, , м. (разм.).

Прасоленае падскурнае свіное сала.

шпігаваць, ; незак.

  1. Начыняць шпігам, утыкаючы яго ў надрэзы.

    • Ш. дзічыну.
  2. перан. Заўзята навучаць, паведамляць каму-н. многа чаго-н., прымушаць засвоіць што-н. (разм.).

|| наз. нашпігаваць, .

|| наз. шпігаванне, і шпігоўка, .