Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бвгдзклмнпрстўфхцш-
аіо

эпічны, ✂.

  1. гл. эпас.

  2. перан. Поўны велічы і гераізму (кніжн.).

    • Эпічныя падзеі народнай гісторыі.

  3. Велічна-спакойны, бясстрасны.

    • Эпічная манера выкладання.

|| наз. эпічнасць, ✂.

эпоха, ✂, ж.

Вялікі прамежак часу, які выдзяляецца па якіх-н. характэрных падзеях, з’явах.

  • Геалагічныя эпохі.
  • Э. феадалізму.
  • Савецкая э.