Verbum

шакаладка, ✂, ж. (разм.).

Плітка шакаладу або шакаладная цукерка.

шакаладна-...

Першая частка складаных слоў са знач. колеру шакаладу, карычневы, з адценнем такога колеру, напр. шакаладна-буры, шакаладна-карычневы.

шакіраваць, ✂; незак. (кніжн.).

Ставіць у няёмкае становішча, бянтэжыць парушэннем правіл прыстойнасці.

• Мяне шакіруе яго фармальнасць да гэтага чалавека.

шал, ✂, м.

1. Псіхічны стан чалавека, ахопленага вялікім гневам, узбуджэннем, шаленствам, раз’юшанасць.

   • Чалавек быў у шале і ні на што не зважаў.

2. мн. -аў. Гарэзлівасць, свавольства; гулянка.

   • Спыніце свае шалы.
   • Ад чужога шалу ў галаве круціцца (непрыемнасці з-за другіх, з-за чужой віны; прымаўка).

шаламіць, ✂; незак.

1. Ашаламляць, рабіць моцнае ўражанне, прыводзіць у замяшанне.

   • Гэтага чалавека нічога не здзіўляе і не шаломіць.

2. П’яніць, адурманьваць.

   • Гарэлка пачала ш. галаву.

шаланда, ✂, ж.

1. Невялікая несамаходная з мелкай пасадкай баржа для пагрузкі і разгрузкі суднаў, для перавозкі грунту з землечарпальных снарадаў.

2. На Чорным моры: парусная пласкадонная рыбацкая лодка.

|| прым. шаландны, ✂.

шалапут, ✂, м. (разм.).

Легкадумны, пусты чалавек, баламут, свавольнік.

|| ж. шалапутка, ✂.

шалапутнічаць, ✂; незак. (разм.).

Паводзіць сябе як шалапут.

шалапутны, ✂ (разм.).

Легкадумны, дзівацкі, узбаламучаны.

|| наз. шалапутнасць, ✂.

шалаш, ✂, м.

Тое, што і будан.

|| прым. шалашны, ✂.