Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

фермер, , м.

Уладальнік або арандатар фермы 1 (у 2 знач.).

|| прым. фермерскі, .

фермерства, , н.

  1. Фермерская сістэма гаспадаркі.

  2. зб. Фермеры.

ферт, , м.

  1. Старая назва літары «ф».

  2. Самаздаволены, фарсісты і франтаваты чалавек (разм.).

  • Фертам хадзіць або глядзець (разм.) — мець самаздаволены выгляд.

феска, , ж.

Шапачка ў форме ўсечанага конуса з кутасом (галаўны ўбор у некаторых краінах Бліжняга Усходу).

фестон, , м.

Адзін з выступаў зубчастай аблямоўкі па краях сукенкі, фіранкі, штор і пад.

|| памянш. фестончык, .

|| прым. фестонны, .

фестываль, , м.

Шырокая грамадская ўрачыстасць з паказам і праглядам дасягненняў якіх-н. відаў мастацтва.

  • Ф. дакументальных фільмаў.

|| прым. фестывальны, .

фетр, , м.

Валены з воўны лепшы гатунак лямцу, які ідзе на выраб капелюшоў, валёнак і інш.

|| прым. фетравы, .

фетыш, , м.

  1. У першабытных народаў: прадмет, надзелены звышнатуральнай магічнай сілай, дзякуючы чаму служыў аб’ектам рэлігійнага культу.

  2. перан. Рэч або чалавек, якога паважаюць, якому вераць і слепа пакланяюцца.

фетышызаваць, ; зак. і незак. (кніжн.).

Ператварыць (ператвараць) што-н. у фетыш (у 2 знач.); адносіцца да чаго-н. як да фетыша.

|| наз. фетышызацыя, .

фетышызм, , м.

  1. Культ неадушаўлёных прадметаў у першабытных народаў.

  2. Пакланенне фетышам (у 2 знач.), фетышызацыя чаго-н. (кніжн.).

|| прым. фетышысцкі, .