Verbum

нізкасортны, ✂.

Тое, што і нізкагатунковы.

|| наз. нізкасортнасць, ✂.

нізкі, ✂.

1. Малы па вышыні, які знаходзіцца на невялікай вышыні ад зямлі.

   • Нізкае дрэва.
   • Н. плот.
   • Ляцець нізка (прысл.).

2. Які не дасягнуў звычайнай сярэдняй нормы, пэўнага ўзроўню.

   • Н. ціск.
   • Нізкая тэмпература.

3. Дрэнны па якасці або наогул дрэнны.

   • Нізкая якасць драўніны.

4. перан. Подлы, ганебны.

   • Н. ўчынак.
   • Так рабіць нізка (безас. у знач. вык.).

5. У 18 — пач. 19 ст. пра стыль мовы: звычайны, просты, не прыняты ў літаратуры.

6. Невялікай вышыні (пра гукі, голас і пад.).

   • Н. бас.
   • Н. голас.

|| памянш. нізенькі, ✂.

|| наз. нізасць, ✂.

нізоўе, ✂, н.

Ніжняя частка цячэння ракі з навакольнай мясцовасцю.

нікагусенькі, ✂ займ. (разм.).

Узмацняльная форма да нікога.

• Н. навокал.

нікеліраваць, ✂; незак.

Пакрываць слоем нікелю.

|| зак. аднікеліраваць, ✂.

|| наз. нікеліроўка, ✂.

|| прым. нікеліровачны, ✂.

нікеліроўка, ✂, ж.

1. гл. нікеліраваць.

2. Слой нікелю на чым-н.

   • Н. абгарэла.

нікель, ✂, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы тугаплаўкі метал, які шырока ўжываецца ў тэхніцы.

|| прым. нікелевы, ✂.

• Нікелевыя руды.

нікнуць, ✂; незак.

1. Схіляцца, нахіляцца, апускацца.

   • Нікнуць лозы да зямлі.
   • Нікне (перан. вяне) трава ад спёкі.

2. перан. Станавіцца слабейшым па сіле праяўлення; слабець.

   • Нікне памяць.

3. перан. Знікаць.

   • Нікнуць агні ў змроку.

|| зак. панікнуць, ✂.

ніколі, прысл.

Ні ў які іншы час; ні пры якіх умовах, акалічнасцях.

• Адважныя людзі н. не будуць рабамі.

ніколькі, прысл.

Ні ў якой меры; ані.

• Ён н. не пакрыўдзіўся.

|| памянш.-ласк. ніколечкі, ✂.