Verbum

ніц, прысл.

Тварам уніз.

• Упасці н.

ніцаваць, ✂; незак.

Перашываць, робячы спод верхам; пераніцоўваць.

|| зак. пераніцаваць, ✂.

|| наз. ніцаванне, ✂.

ніцепадобны, ✂.

Тое, што і ніткападобны.

|| наз. ніцепадобнасць, ✂.

ніцма, прысл.

Тварам уніз.

• Стары ляжаў н., уткнуўшыся тварам у зямлю.

ніцы, ✂.

Пра дрэвы, кусты: з доўгімі звісаючымі галінамі.

• Ніцыя лозы.

ніць, ✂, ж.

1. мн. Тое, што і нітка.

2. Прадмет, які падобны на нітку, нагадвае нітку.

   • Н. лямпы напальвання.
   • Ніці павуціння.

3. перан. Тое, што злучае адно з адным, служыць для сувязі.

   • Ніці дружбы.

◊

• Праходзіць пуцяводнай ніццю (кніжн.) — вылучацца, падкрэслівацца ў якасці галоўнай ідэі.

• Пуцяводная ніць — тое, што дапамагае знайсці верны шлях у дасягненні чаго-н.

|| прым. ніцяны, ✂.