Verbum

шматлікі, ✂.

1. Які складаецца з вялікай колькасці каго-, чаго-н.

   • Ш. атрад.

2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. ў вялікай колькасці.

   • Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам.

|| наз. шматлікасць, ✂.

шматлюдны, ✂.

З мноствам людзей, мнагалюдны.

• Шматлюдная аўдыторыя.

|| наз. шматлюднасць, ✂.

шматнацыянальны, ✂.

У склад якога ўваходзяць многія нацыі, народнасці.

• Шматнацыянальная дзяржава.

|| наз. шматнацыянальнасць, ✂.

шматок, ✂, м.

1. Абрэзак, абрывак скуры, тканіны і пад.

   • Ш. матэрыі.

2. Жмут чаго-н.

   • Ш. поўсці.

3. Невялікі кавалак, камяк чаго-н.; нязначная колькасць чаго-н.

   • Ш. сала.
   • Сям-там тырчалі шматкі сухой травы.

|| прым. шматочны, ✂ і шматковы, ✂.

шматпакутны, ✂, ж. (кніжн.).

Які перанёс шмат пакут, выпрабаванняў.

• Ш. народ.
• Шматпакутнае жыццё.

|| наз. шматпакутнасць, ✂.

шматполле, ✂, н.

Тое, што і мнагаполле.

|| прым. шматпольны, ✂.

шматразовы, ✂.

Які паўтараецца ці паўтараўся шмат разоў.

• Шматразовае рэха.

|| наз. шматразовасць, ✂.

шматскладовы, ✂.

Які ў сваёй будове мае некалькі, шмат складоў.

• Шматскладовае слова.

|| наз. шматскладовасць, ✂.

шматслоўе, ✂, н.

Празмерная колькасць слоў (у размове, на пісьме і пад.).

• Ён не любіць шматслоўя.

шматслоўны, ✂.

Для якога ўласціва шматслоўе.

• Шматслоўнае апавяданне пра што-н.
• Я тут не буду шматслоўным.

|| наз. шматслоўнасць, ✂.