Verbum

хранометр, ✂, м.

Гадзіннік з вельмі дакладным ходам, прызначаны для выкарыстання ў астраноміі, марской справе, спорце і пад.

|| прым. хронаметрычны, ✂.

храп, ✂, м.

Храпенне, а таксама гукі ад яго.

• Моцны х.
• Сон з храпам.
• Х. каня.

храпа, ✂, ж.

1. Пярэдняя частка галавы буйной жывёлы, морда.

2. Твар, нос чалавека (груб.).

   • Даць па храпе.

храпак:

• даць (задаць) храпака (разм.) — захрапець, заснуць.

храпун, ✂, м. (разм.).

Той, хто храпе ў сне.

|| ж. храпуха, ✂.

храпці, ✂; незак.

1. Утвараць храп ​¹.

   • Ён моцна храпе, як спіць.

2. Спаць моцным сном (разм.).

   • Ён ужо тры гадзіны храпе.

3. Пра жывёл: утвараць рэзкія хрыплыя гукі.

   • Конь храпе.

|| аднакр. храпянуць, ✂.

|| наз. храпенне, ✂.

храснуцца, ✂; зак. (разм. груб.).

Моцна ўдарыцца або ўпасці.

• Х. галавой аб слуп.
• Х. на падлогу.

храснуць, ✂; зак. (разм.).

1. Зламацца з трэскам, трэснуць.

   • Вось у калёсах храснула.

2. Моцна стукнуць, ударыць (груб.).

   • Храснуў дручком па спіне.

храсткавіна, ✂, ж.

Рэчыва, з якога складаецца храсток.

храсток, ✂, м.

Гнуткая і шчыльная злучальная тканка арганізма пазваночных жывёл і чалавека, якая ўтварае некаторыя часткі шкілета і дыхальных шляхоў.

|| прым. храстковы, ✂.

• Храстковыя рыбы.