Verbum

фенікс, ✂, м.

У некаторых старажытных міфалогіях: птушка, якая валодае здольнасцю спальваць сябе, а потым зноў узнікаць з попелу, з’яўляючыся сімвалам вечнага абнаўлення.

• Узнік, як ф. з попелу.

феніл, ✂, м.

Радыкал 2 (у 2 знач.), які складаецца з пяці атамаў вадароду і шасці атамаў вугляроду, астатак бензолу, што ўваходзіць у склад многіх арганічных злучэнняў.

|| прым. фенілавы, ✂.

фенол, ✂, м.

Карболавая кіслата.

|| прым. фенолавы, ✂.

фенолаг, ✂, м.

Спецыяліст па феналогіі.

феномен, ✂, м. (кніжн.).

1. Незвычайная, асаблівая з’ява, рэдкі факт.

2. Пра чалавека, які адрозніваецца выдатнымі здольнасцямі, талентам.

   • Ён быў феноменам розуму і высакароднасці.

ферасплаў, ✂, м. (спец.).

Сплаў жалеза з якім-н. іншым элементам.

|| прым. ферасплаўны, ✂.

ферзь, ✂, м.

Самая моцная фігура ў шахматнай гульні.

|| прым. ферзевы, ✂.

• Ф. гамбіт.

ферма​¹, ✂.

1. Жывёлагадоўчая гаспадарка ў калгасах і саўгасах.

   • Лепшая ў раёне малочная ф.

2. Прыватнае сельскагаспадарчае прадпрыемства, прыватная гаспадарка, заснаваныя на ўласнай або апрацаванай зямлі.

|| прым. ферменны, ✂.

ферма​², ✂, ж. (спец.).

Збудаванне, канструкцыя са злучаных між сабой металічных ці драўляных брусоў.

• Маставая ф.

|| прым. фермавы, ✂ і ферменны, ✂.

фермент, ✂, м. (спец.).

Арганічнае рэчыва, якое выпрацоўваецца жывой клеткай і рэгулюе абмен рэчываў у арганізме.

|| прым. ферментны, ✂.