фенікс,
У некаторых старажытных міфалогіях: птушка, якая валодае здольнасцю спальваць сябе, а потым зноў узнікаць з попелу, з’яўляючыся сімвалам вечнага абнаўлення.
- Узнік, як ф. з попелу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)