Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнопрсухю’
аеёіоуыюя

кляцьба, ✂, ж.

  1. гл. клясці.

  2. Словы лаянкі, якімі выказваюць пажаданне зла, няшчасця каму-н.; праклён.

кляча, ✂, ж. (пагард.).

Худы, заезджаны конь.

кляштар, ✂, м.

Каталіцкі манастыр.

|| прым. кляштарны, ✂.