Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дваццацігоддзе, , н.

  1. Тэрмін у дваццаць год.

    • З той пары мінула цэлае д.
  2. чаго. Гадавіна падзеі, што адбылася дваццаць год назад.

    • Адзначыць д. працоўнай дзейнасці.
  3. каго. Чыя-н. дваццатая гадавіна.

    • Адзначыць сваё д. (дваццаты дзень нараджэння).

|| прым. дваццацігадовы, .

дваццаць, ліч.

Лічба і колькасць 20.

  • Д. дзеліцца на пяць.
  • Д. рублёў.

  • Дваццаць разоў (разм.) — многа разоў гаварыць, паўтараць.

|| парадкавы ліч. дваццаты, .

дваюрадны, .

Тое, што і стрыечны.

двая...

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «двое...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр. дваяборац, дваяверац, дваяжэнец, дваяжонства, дваяшлюбнасць.

дваяборац, , м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў дваябор’і.

|| ж. дваяборка, .

дваябор’е, , н.

Спартыўныя спаборніцтвы, якія складаюцца з двух відаў практыкаванняў.

  • Лыжнае д. (гонкі і прыжкі скачкі з трампліна).
  • Цяжкаатлетычнае д.

дваякавыпуклы, .

Выпуклы з абодвух бакоў.

  • Дваякавыпуклая лінза.

дваякадыхаючыя, , ж.

Падклас рыб, якія дыхаюць не толькі жабрамі, але і лёгкімі.

дваякаўвагнуты, .

Увагнуты з абодвух бакоў.

  • Дваякаўвагнутае шкло.

двое... (а таксама двая...).

Першая частка складаных слоў, якая абазначае два, двайны, пішацца «двое...» тады, калі ў другім слове націск падае не на першы склад, напр.: двоеўладдзе, двоеўладны.