Verbum

брызе́нт, ✂, м.

Грубая непрамакальная парусіна.

|| прым. брызентавы, ✂.

• Брызентавая спяцоўка.

брыка́цца, ✂; незак.

1. Пра капытных: біць нагамі, брыкаць.

   • Конь брыкаецца.

2. перан. Упарціцца, упірацца (разм.).

   • З ім гаворыш, а ён брыкаецца.

брыка́ць, ✂; незак. (разм.).

Біць, удараць заднімі нагамі (пра капытных жывёлін).

|| аднакр. брыкнуць, ✂.

брыке́т, ✂, м.

Плітка, цаглінка з якога-н. спрасаванага матэрыялу.

• Тарфяны б.
• Вугальны б.

|| прым. брыкетны, ✂.

брыкетава́ць, ✂; зак. і незак.

Зрабіць (рабіць) брыкеты з чаго-н.

• Б. торф.

брыклі́вы, ✂ (разм.).

Які мае звычку брыкацца.

• Б. конь.

брыль, ✂, м.

1. Казырок шапкі.

2. Капялюш (з палямі).

   • Саламяны б.

брылья́нт, ✂, м.

Каштоўны камень — агранены і адшліфаваны алмаз.

|| прым. брыльянтавы, ✂.

○

• Брыльянтавае вяселле — сямідзесяціпяцігоддзе шлюбнага жыцця.

брыля́сты, ✂.

1. З вялікім казырком.

   • Брылястая шапка.

2. перан. 3 вялікай шапкай (пра грыбы).

   • Брылястыя сыраежкі.

бры́нда, ✂, ж. (разм. зневаж.).

Пра таго, хто без патрэбы ходзіць, сланяецца абы-дзе.