Verbum

зневажальны, ✂.

Поўны знявагі, зняважлівы.

• Зневажальныя адносіны.
• З. тон.

|| наз. зневажальнасць, ✂.

знелюбіць, ✂; зак. (разм.).

Адчуць непрыхільнасць, непрыязнасць да каго-, чаго-н., неўзлюбіць.

• Адразу з. каго-н.

знемагчы, ✂; зак.

Страціць сілы, аслабець, дайсці да знямогі.

• З. ад доўгай дарогі.
• З. ад смагі.

|| незак. знемагаць, ✂.

знемагчыся, ✂; зак.

Тое, што і знемагчы.

|| незак. знемагацца, ✂.

знемажэнне, ✂, н.

Стан поўнай стомленасці, бяссілля.

• Стамляцца ад знемажэння.

зненавідзець, ✂; зак.

Адчуць нянавісць да каго-, чаго-н.

• Зненавідзеў яго назаўсёды.
• З. аднастайную работу.

зненавідны, ✂ (разм.).

Ненавісны.

• Сяляне гадамі адпрацоўвалі зненавідную паншчыну.

|| наз. зненавіднасць, ✂.

знепрытомнець, ✂; зак.

Страціць прытомнасць.

• Раптам знепрытомнеў пасажыр.

знерваваны, ✂.

Даведзены да нервознага стану, нервовы.

• З. чалавек.

|| наз. знерваванасць, ✂.

знервавацца, ✂; зак.

Стаць вельмі нервозным.