знаць1,
-
Тое, што і ведаць (у 1, 2, 3, 4 і 5
знач. ). -
інф.
у знач. вык. Відаць, можна заўважыць (уст. ).- З. па слядах, што тут прайшоў воўк.
знаць1,
Тое, што і ведаць (у 1, 2, 3, 4 і 5
інф.
знаць2,
Вышэйшы слой прывілеяванага класа ў буржуазна-дваранскім грамадстве.
значкіст,
Чалавек, які мае значок як сведчанне пра кваліфікацыю, выкананне якіх
||
||
значны,
Вялікі памерам, колькасцю, сілай.
Які мае вялікае значэнне, важны.
||
значок,
Пласцінка, кружок
Умоўная паметка на чым
значыцца,
Быць запісаным дзе
значыць1,
Памячаць, ставячы знак, метку
Вызначаць, указваць сабой шлях, дарогу
||
значыць2,
Мець які
значэнне,
Сэнс, тое, што дадзены прадмет (слова, знак, жэст) абазначае.
Важнасць, значнасць, роля.
зневажальнік,
Той, хто зняважыў, зневажае каго
||